ŞAİR ÜZERİNE

Bir kaybedenler kulübü müdavimidir şair.

Mum misali, eridikçe alevi büyür sözünün; alev büyüdükçe erir damla damla, yok olasıya küçülür ozan. Ölümler, aşklar, ayrılıklar, terk edilişler, yığınların içinde yaşanan derin yalnızlıklar, kaynağı meçhul özlemler…
Şiir çağırır ozanı; çeker içine, bazen anne için dökülen gözyaşlarını silen bir el olur; bazen de sevgilinin nefesinin sıcaklığı… En güvenilir yoldaşıdır dizeleri şairin. Ve her dize, yüzünde bir çizgi; yazgısından bir cümledir aslında.

Ahmet Haşim…

Nişanlısı, yüzündeki yara yüzünden onunla evlenmek istemez, hatta korkar. Gün ışığına düşman olur Haşim. Ay ışığında buluşur sevdaları ve sevdalı olduklarıyla. Dizelerinde sevişir gönlünün sultanıyla; ancak şiirlerinde dinlerler onu gönül verdiği dilberler:

“Denizlerden
Esen bu ince havâ saçlarınla eğlensin.
Bilsen
Melâl-i hasret ü gurbetle ufk-i şâma bakan
Bu gözlerinle, bu hüznünle sen ne dilbersin!”

Akşam şairi, melalin sazı olur Haşim. Ay ışığı yüzüne değil, gamlı yüreğine vurur; orada annesizliğin verdiği bir kadın özlemi parlar biteviye. Kadınlar ondan uzaklaştıkça, daha bir gömülür melale, daha çok sığınır akşama. Oysa Bukowski’nin dediği gibi, çirkin olmanın çok iyi bir tarafı vardır; sizi gerçekten sevenleri çok kolay ayırt edersiniz. Haşim de ömrünün son günlerinde hizmetçisiyle evlenir. Neden biliyor musunuz? Ömrümde bir kere olsun bir kadın benim için ağlasın, diye düşündüğü için. Tüm mal varlığını da ona bırakmıştır.

Kimse anlamaz onu; hatta kadınlar bencillikle suçlarlar. Oysa kadınlar önemlidir şair için. Sadece sıcaklığını, şefkatini ister kadının. Oysa kadın çok şey ister her zaman. Bir türlü yetinmesini bilmez. Sonunda en az şair kadar mutsuz olur.

"Firâz-ı zirve-i Sinâ-yı kahra yükselerek
Oradan,
Oradan düşmek, ölmek istiyorum
Cevf-i ye's-âşinâ-yı hüsrana...
Titrek
Parıltılarla yanan bir mesâ-yı mezbaha-renk
Dağılırken suhûr-u uryâna"

Tevfik Fikret, Nazım Hikmet, Cemal Süreya, Bedri Rahmi, Attilâ İlhan… Hepsi kaybedenler kulübünde… Hepsinin yüzünde çizgiler var, hüzünden ve biz ezbere biliyoruz alnındaki kırışıkları şairin

Bir kaybedenler kulübü müdavimidir şair.

Aynı dili konuşmak dileğiyle...

Bahadır ÇAKILTAŞ